Ένας πατέρας τις προάλλες μου είπε ότι διαβάζει ιστοριούλες του ΠΑΟΚ στην πεντάμηνη κορούλα του όταν αυτή κλαίει. Του έγραψα λοιπόν ένα παιδικό παραμυθάκι να της διαβάζει για να την ηρεμεί και να της κεντρίζει την φαντασία. .....................................
Μια φορά και ένα καιρό, στην άκρη μιας μεγάλης θάλασσας, υπήρχε μια χώρα μαγική, η Δελαΐτσα. Στα χιλιάδες νησάκια της, τα μεγάλα βουνά αλλά και τις καταπράσινες κοιλάδες της ζούσαν χιλιάδες ζωάκια όλων των ειδών.
Εκεί, σε ένα μακρινό δάσος ζούσε ένας μεγάλος μαύρος αετός που τον έλεγαν Παοκούλη. Είχε πανέμορφα, μακριά φτερά και πετούσε πολύ ψηλά στον ουρανό. Έτρωγε σκουληκάκια που κρύβονταν στην γη και ψαράκια που έπιανε από την θάλασσα.
Στο ίδιο δάσος, σε ένα μεγάλο λευκό πύργο, ζούσε μια πεντάμορφη νεράιδα που την έλεγαν Θεσσαλίνη. Ο Παοκούλης πετούσε γύρω-γύρω από τον πύργο και φύλαγε την καλή νεράιδα από τον κακό μάγο Κοκαλιάρη και την νεράιδα Θήνα που ζούσαν στο κάτω μέρος της χώρας.
Ο Κοκαλιάρης είχε μαγέψει την νεράιδα Θήνα και μαζί τα περισσότερα ζωάκια της Δελαΐτσας. Τα κρατούσε φυλακισμένα σε ένα δάσος με πυκνούς καπνούς για να μην βλέπουν και μπορέσουν να δραπετεύσουν, και ανάγκαζε την νεράιδα Θήνα να κάνει τα θελήματα του.
Ο κακός μάγος έβαζε τα φυλακισμένα ζωάκια να δουλεύουν για αυτόν και τους έδινε λίγο ξερό ψωμί αλλά επειδή ήταν μαγεμένα, νόμιζαν ότι έτρωγαν ζαχαρωτά και σοκολάτες.
.......
Μια μέρα ο Κοκαλιάρης έστειλε τους υπηρέτες του να μπουν κρυφά στον λευκό πύργο της Θεσσαλίνης και να την κλέψουν. Ήθελε να την μαγέψει και να την βάλει να δουλεύει για αυτόν όπως τα υπόλοιπα ζωάκια της Δελαΐτσας. Την άλλη μέρα που γύρισαν οι υπηρέτες τους φώναξε στο παλάτι.
- Πέστε μου τι μάθατε για την νεράιδα Θεσσαλίνη; φώναξε με μεγάλη φωνή τρομάζοντας τα μικρά ζωάκια.
- Δεν μπορέσαμε να μπούμε στον λευκό πύργο αφέντη, είπαν αυτά με τρεμάμενη φωνή. Γύρω από τον πύργο πετάει ένας μεγάλος αετός και δεν αφήνει κανέναν να περάσει. Με τα γαμψά του νύχια αρπάζει όποιον πλησιάζει και τον πετάει στην θάλασσα.
Ο κακός μάγος όμως σκαρφίστηκε ένα κόλπο για να ξεγελάσει τον αετό Παοκούλη και να κλέψει την καλή νεράιδα μαζί με τα ζωάκια που ζούσαν στο δάσος με τον λευκό πύργο. Αμέσως διέταξε να βγάλουν ανακοίνωση σε όλη την Δελαΐτσα, ότι ξεκινάνε αθλητικοί αγώνες και όποιο ζωάκι κερδίσει θα γίνει βασιλιάς της Δελαΐτσας.
.......
Η κάθε περιοχή της Δελαΐτσας έστειλε από ένα ζωάκι να πάρει μέρος στους αγώνες. Ήρθε λοιπόν το ψαράκι, ο λαγός, η μπεκάτσα, το προβατάκι, το σκουληκάκι και άλλα ζωάκια να συναγωνιστούν ποιος θα γίνει βασιλιάς της Δελαΐτσας.
Τελευταία ήρθε η καλή νεράιδα Θεσσαλίνη με την άμαξα της που την έσερναν άσπρα άλογα. Πάνω από την άμαξα πετούσε ο Παοκούλης και όλοι θαυμάζανε πόσο όμορφος ήταν και πόσο μεγάλα ήταν τα φτερά του.
Ο μάγος Κοκαλιάρης έδωσε εντολή να ξεκινήσουνε οι αγώνες. Τα ζωάκια έπρεπε να τρέξουν σε όλη την χώρα, να περάσουν από τον κάμπο, τα βουνά, τα νησιά και τέλος να γυρίσουν στο παλάτι του Κοκαλιάρη. Όποιο ζωάκι έφτανε πρώτο μετά το μακρινό ταξίδι θα ήταν ο νικητής.
Όλα τα ζωάκια ξεκίνησαν τον αγώνα βάζοντας να δυνατά τους να τρέξουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Ο αετός Παοκούλης ήταν πολύ δυνατός και πέταγε πιο γρήγορα από όλους τους άλλους. Το ψαράκι και ο λαγός ακολουθούσαν και από πίσω η μπεκάτσα. Το σκουληκάκι δεν μπορούσε να τρέξει άλλο και κρύφτηκε στην γη, ενώ το προβατάκι ακολουθούσε από μακριά.
Ο κακός Κοκαλιάρης, μόλις είδε ότι ο Παοκούλης ήταν πρώτος, έστειλε τα κοράκια του να τον εμποδίσουν. Αυτά πετούσαν τρία μαζί και τσιμπούσαν τον αετό Παοκούλη και τον ανάγκαζαν να πέφτει στην γη. Αλλά ο Παοκούλης ήταν πολύ δυνατός και αμέσως σηκωνόταν και ξαναπετούσε πιο ψηλά για να μην τον φτάνουν τα κακά κοράκια.
......
Μετά από πολλές μέρες τα ζωάκια έφτασαν στο δάσος του Κοκαλιάρη.
Πρώτος έφτανε ο πληγωμένος αετός Παοκούλης. Ο κακός μάγος μόλις είδε ότι ο Παοκούλης θα κέρδιζε, έστειλε το μεγαλύτερο του κοράκι να τον σταματήσει πριν μπει στο δάσος.
Το κακό κοράκι όρμησε του αετού Παοκούλη για να του κόψει τα φτερά να μην μπορεί να πετάξει. Ο Παοκούλης όμως άλλαξε πορεία και πέταξε πάνω από το μέρος που ήταν τα ζωάκια φυλακισμένα. Κουνούσε τα φτερά του τόσο δυνατά που οι καπνοί διαλύθηκαν. Τότε λύθηκαν και τα μάγια του Κοκαλιάρη και τα ζωάκια άρχισαν να βλέπουν ξανά και έτρεχαν για να σωθούν.
Αμέσως όλοι όρμησαν στον κακό μάγο Κοκαλιάρη και τα κοράκια του και τους πέταξαν από τον γκρεμό, για να μην πειράξουν ξανά τα ζωάκια της Δελαΐτσας.
Η νεράιδα Θήνα ελεύθερη από τα μάγια του Κοκαλιάρη έκανε τον Παοκούλη βασιλιά της Δελαΐτσας και του φόρεσε το χρυσό στέμμα με τα μπλε πετράδια και όλα τα ζωάκια φώναζαν χαρούμενα το όνομα του Παοκούλη που τους έσωσε.
......
Έτσι η καλή νεράιδα Θεσσαλίνη και ο αετός Παοκούλης ξεκίνησαν να πάνε πίσω στο δάσος με τον λευκό πύργο έχοντας κερδίσει τους αγώνες και αφού ελευθέρωσαν τα υπόλοιπα ζωάκια από τα μάγια του κακού μάγου.
Και μετά, έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Φιλικά
New Yorker
newyorker4paok.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου