Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Σύνδρομο στέρησης με συμπτώματα διαταραχής προσωπικότητας

Τον τελευταίο καιρό δεν αισθάνομαι καλά. Έχω μια αδιαθεσία, μια θολούρα και νιώθω ένα κενό μέσα μου. Δεν μπορώ να αποδώσω στην δουλειά, το αφεντικό φωνάζει, η γυναίκα μου γκρινιάζει. Η ζωή μου είναι ένα μάτσο χάλια..

Αποφάσισα λοιπόν να πάω στον γιατρό να με εξετάσει γιατί η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου.

Πάω στο ιατρείο και περιμένω στην αίθουσα αναμονής και προσπαθώ να βάλω σε τάξη τα συμπτώματα μου για να του τα πω.

Με φωνάζουν και μια συμπαθητικότατη νοσοκόμα με πηγαίνει στο δωμάτιο εξετάσεων. Μετά από πέντε λεπτά νάσου και ο γιατρός.

- Καλησπέρα, μου λέει. Πως είσαι;
- Εσύ θα μου πεις γιατρέ μου, του απαντώ, εγώ ότι και να σου πω παραπληροφόρηση θα είναι.

Αρχίζει τα πιεσόμετρα, καρδιογραφήματα, και δώστου την γλώσσα έξω, βήξε εδώ, βήξε εκεί, και μου πήρε και κανά δυο λύτρα αίμα για περαιτέρω εξετάσεις.

- Δεν σου βρίσκω τίποτα, μου λέει. Για πες μου, τι συμπτώματα έχεις.
- Γιατρέ, δεν μπορώ να κοιμηθώ, βλέπω όνειρα και ξυπνάω συνέχεια μες την νύχτα.
- Τι όνειρα;
- Διάφορα παράξενα όνειρα, του λέω. Δεν μπορώ να τα εξηγήσω.

- Βρίσκομαι ανάμεσα σε πολύ κόσμο και ακούω δυνατές φωνές να έρχονται από παντού. Μετά βλέπω αναμμένους πυρσούς και ακούω τύμπανα και τρομπέτες.

- Άλλες φορές βλέπω κάτι ανθρωπάκια με κόκκινα, πράσινα η κίτρινα να έρχονται κατά πάνω μου. Εγώ νευριάζω πολύ, τα βρίζω και φεύγουν για λίγο αλλά μετά ξανάρχονται.
- Άλλες φορές πάλι βλέπω ένας μακρυμάλλη να κυνηγάει ένα από τα κόκκινα ανθρωπάκια με σγουρά μαλλιά. Το κόκκινο ανθρωπάκι συνέχεια βουτάει κάτω και μόλις σηκώνεται ο μαλλιάς το σαπίζει στο ξύλο.
- Μερικές φορές βλέπω κάτι ανθρώπους ντυμένους στα ασπρόμαυρα να σηκώνουν ένα τεράστιο ασημένιο αντικείμενο και τρέχουν. Αυτό το όνειρο είναι καλό, όχι όπως τα άλλα.

- Το χειρότερο όμως είναι εκείνος ο φαλακρός με τα άγρια μάτια.
- Ποιός φαλακρός, ρωτάει ο γιατρός.
- Είναι ένας φαλακρός, με μια άγρια φάτσα και κρατάει ένα μεγάλο κόκκινο πανί και μου το κουνάει επιδεικτικά.
- Και συ τι κάνεις;
- Δεν θυμάμαι γιατί εκεί ξυπνάω μούσκεμα στον ιδρώτα. Δεν αντέχω γιατρέ μου, κάνε κάτι σε παρακαλώ.

- Είσαι σοβαρά, μου λέει. Χρειάζεσαι εντατική θεραπεία για τους επόμενους 9-10 μήνες.
- Τόσο χάλια είμαι γιατρέ μου; ρωτάω σαστισμένος.

.....

Μου κόβει μια συνταγή και μου την δίνει. Την διαβάζω:

Διάγνωση
Σύνδρομο στέρησης με συμπτώματα διαταραχής προσωπικότητας.

Συνιστώμενη θεραπεία

Δελτίο διαρκείας.

Τόπος εφαρμογής θεραπείας

Μικράς Ασίας, Τούμπα, Θεσσαλονίκη

Διάρκεια θεραπείας

Ιούλιος-Αύγουστος '09 μέχρι Μάιο - Ιούνιο '10.

Συχνότητα

Δύο φορές την εβδομάδα.

.....

Πάω λοιπόν εκεί που μου είπε. Είχε μεγάλη ουρά από ασθενείς. Αισθάνθηκα καλύτερα γιατί κατάλαβα ότι δεν είμαι μόνος μου. Αρκετοί μάλιστα είχαν χειρότερα συμπτώματα από μένα.

Ένας εκεί που καθότανε στην γραμμή τον έπιανε κρίση και έβριζε κάτι ψάρια, δεν θυμάμαι τι ήτανε, σαρδέλες, μαρίδες, δεν θυμάμαι.


Ένας άλλος παραμιλούσε και έλεγε κάτι ακαταλαβίστικα όχι Ελληνικά πάντως:
- Μπακ Μίρο, Σαβίνι ή Λίνο και Τσιρίλο, στόπερ Πάμπλο με Βιτόλο ή Βερόν. Μούσλι κορυφή, εξτρεμ Κούτσια, Σέργιο.

Μετά άρχιζε ασκήσεις μαθηματικών αλλά δεν του βγαίναν τα νούμερα:

- 4-4-1-1, 4-4-2; 4-3-3 και όταν είμαστε πίσω θα γίνεται 4-5-1.

Έναν άλλο τον λυπήθηκα τον φουκαρά γιατί ήταν πολύ άσχημα.
Έβλεπε παντού σκουλήκια να περπατάνε και τα πατούσε στην γη. Χάλια μαύρα.

Ήρθε η σειρά μου. Δίνω την συνταγή στον υπάλληλο του ιδρύματος.

- Είσαι σοβαρά, μου λέει. Θα σε βάλω στην τέταρτη πτέρυγα με τα επείγοντα περιστατικά.

Πήρα το δελτίο ασθενούς και ξεκίνησα για το σπίτι. Ήδη άρχισα να αισθάνομαι καλύτερα.

Μετράω μέρες για να ξεκινήσω θεραπεία και να γίνω καλά.

......
Φιλικά
New Yorker
newyorker4paok.blogspot.com


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου